Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου και ο Μάης του ’68

Το σύνθημα στην Σορβόνη. Πηγή: Rene Vienet, Μάης 1968 – Λυσσασμένοι και Σιτουασιονιστές μέσα στο Κίνημα των Καταλήψεων [εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη, Αθήνα 1978]

Επειδή
χτες πήρε το μάτι μου στην τηλεόραση τον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο [τουλάχιστον σε ένα δελτίο ειδήσεων και ένα talk show] να «θάβει» πρόωρα και πριν την ώρα του τον αποθανόντα Αρχιεπίσκοπο…

Και επειδή
φέτος τιμούμε [;] τα σαραντάχρονα του Μάη του ’68…

Θυμήθηκα
τη ρήση του «Αγίου» Ζακύνθου που, συνεντευξιαζόμενος πριν από ακριβώς 10 χρόνια, δήλωνε στο περιοδικό Penthouse [τεύχος Ιανουαρίου 1998]:

«Νομίζω ότι για να φτιάξουμε λίγο την κοινωνία, πρέπει να κρεμάσουμε έναν Δεσπότη, έναν δικαστή, έναν πολιτικό, έναν μηχανικό, έναν εργολάβο, έναν δικηγόρο και δυο-τρεις δημοσιογράφους.»

Δια τους ιστοριοδίφας, να επισημάνω ότι το «αυθεντικό» σύνθημα γράφτηκε σε κάποιον τοίχο της Σορβόνης το 1968 από τον σύντροφο [καταστασιακό] Ρενέ Ριεζέλ, και έχει ως εξής:

«Η ανθρωπότητα θα ευτυχήσει μόνον όταν ο τελευταίος γραφειοκράτης κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου καπιταλιστή».

Αυθεντικό το σύνθημα;

Όχι και τόσο. Διάβαζα εσχάτως στο νεοεκδοθέν πόνημα του Ραούλ Βανεγκέμ, Για την Κατάργηση της Εμπορευματικής Κοινωνίας – Για μια Κοινωνία του Ζώντος [εκδ. Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα 2007, σελ. 12] τα εξής:

«Αυτοί που κατάντησαν την γη έναν οχετό, έχουν γίνει οι ίδιοι ο οχετός της γης. Δεν ξέρω αν, εκπληρώνοντας τις ευχές του καλού Μελιέ, ο τελευταίος γραφειοκράτης θα κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου παπά…»

Ζωρζ Μελιέ. Πηγή.

Ο Ζωρζ Μελιέ [1861-1938], όπως αναφέρει σε σημείωσή της η μεταφράστρια, ήταν «Γάλλος ταχυδακτυλουργός, θεωρητικός του κινηματογράφου και πρωτοπόρος σκηνοθέτης (του βωβού κινηματογράφου)».

Και για να το λέει ο άνθρωπος των γραμμάτων Ρ. Βανεγκέμ κάτι παραπάνω ξέρει. Άρα το αυθεντικό σύνθημα είναι του Georges Méliès, ο οποίος, μεταξύ άλλων, σκηνοθέτησε και την πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας στον πλανήτη.

Για τον Ρενέ Ριεζέλ θα μπορούσαμε να πούμε πολλά. Ο Γκυ Ντεμπόρ κάπου αναφέρει [μεταφέρω από μνήμης], ότι ο Ριεζέλ στα 17 του ήταν επαναστάτης και στα 20 είχε ήδη γεράσει… Συμβαίνουν αυτά… Ακολουθεί φωτογραφία του από τον Μάη μαζί με τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ:

Ρενέ Ριεζέλ – Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, Σορβόνη, 1968. Πηγή.

Σήμερα, ο Ρενέ Ριεζέλ είναι, μεταξύ άλλων, και φίλος του γνωστού Ζοζέ Μποβέ και ασχολείται [ακτιβιστικά] και με θέματα βιοτεχνολογίας. Και τα λοιπά και τα λοιπά…

Μπορείτε να διαβάσετε σύντομο βιογραφικό του -και διάφορα κείμενά του- εδώ: Rene Riesel. Από την ίδια σελίδα άντλησα και μια πρόσφατη φωτογραφία του:

ΥΓ. Μην περιμένετε να χιονίσει για να δείτε άσπρη μέρα! 😀