Αρχείο

Archive for 09/10/2006

Ubuntu

headerlogo.png

Ubuntu στη γλώσσα των φυλών της Νοτίου Αφρικής Zulu και Xhosa σημαίνει «ανθρωπιά προς τους άλλους» και, ταυτόχρονα, «είμαι ό,τι είμαι επειδή όλοι είμαστε αυτοί που είμαστε». Όμορφη λέξη, δε βρίσκετε;

Η λέξη Ubuntu χρησιμοποιήθηκε επίσης για την ονοματοδοσία μιας διανομής Linux, ξέρετε του λειτουργικού συστήματος που με το σύστημα του ανοιχτού λογισμικού αναπτύσσεται εθελοντικά και διανέμεται δωρεάν ανά τον πλανήτη.

Δημιουργός του Ubuntu είναι ο 33χρονος Νοτιοαφρικανός Mark Shuttleworth, ο οποίος είχε ιδρύσει το 1995 μία εταιρεία λογισμικού που ειδικευόταν στις ασφαλείς συναλλαγές στο διαδίκτυο. Το 1999 η εταιρεία πουλήθηκε στην αμερικανική VeriSign και ο Μαρκ Σάτλγουορθ ενθυλάκωσε ούτε λίγο ούτε πολύ 575 εκατομμύρια δολάρια! Πέραν τούτου ο Μ. Σάτλγουορθ τράβηξε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας και το 2002 όταν, ως τουρίστας, ταξίδεψε στο διάστημα με τα μέλη μιας ρωσικής αποστολής. Το 2004 ξεκίνησε τη δημιουργία του Ubuntu, της διανομής Linux, με στόχο τη δημιουργία ενός ευκολόχρηστου συστήματος, που θα ενσωματώνει όλες τις εφαρμογές που απαιτεί ένας μέσος χρήστης και, το σημαντικότερο, θα υποστηρίζει όσο το δυνατόν περισσότερες γλώσσες [μόνον στην πατρίδα του υπάρχουν 11 επίσημες γλώσσες!].

Έχοντας αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα πραγματάκια υπ’ όψιν μου, και μετά τη συμβουλή φίλου του blog που είχε συστήσει να δοκιμάσω το Ubuntu αν και όποτε επιχειρούσα κάτι στο χώρο του Linux, λέω, χτες Σάββατο, «τι έχω να χάσω;», ας δοκιμάσω για μια ακόμη φορά να δούμε τι λέει κι αυτή η διανομή του Linux. [Τα τελευταία χρόνια είχα δοκιμάσει δυο-τρεις φορές κάποιες διανομές, αλλά χωρίς να κάνω εγκατάσταση στον σκληρό δίσκο, και εγκαταλείποντας σχεδόν αμέσως την προσπάθεια.]

Από πού αρχίζουμε; Από το κατέβασμα του Ubuntu. Στο site του Ubuntu βρίσκω τις σχετικές πληροφορίες και αρχίζω το κατέβασμα από server του Μετσόβειου. Αλλά 700 ΜΒ, περίπου, είναι αυτά δεν είναι παίξε-γέλασε, κι έτσι όσο ο υπολογιστής κατέβαζε εγώ διάβαζα ένα ενδιαφέρον κείμενο για τον Νόαμ Τσόμσκυ, το οποίο μόλις το τελειώσω τις επόμενες ημέρες θα σας πω τις εντυπώσεις μου.

Μετά από καναδυό ώρες [είδατε το DSL] το αρχείο ήταν αποθηκευμένο όμορφα κι ωραία στον υπολογιστή. Επόμενο στάδιο το «κάψιμο» του αρχείου σε ένα CD. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το ISO; Δοκιμάζω με τον… γρήγορο Νέρωνα [Nero Express], πάπαλα το δισκάκι. No problem! [Μιλάμε ότι είμαι και στις πολύ καλές μου…] Στο site του Ubuntu υπάρχουν οδηγίες για το κάψιμο του CD. Κατεβάζω το πρόγραμμα που προτείνουν, το εγκαθιστώ και «καίω» το CD όμορφα και ωραία, και πανέτοιμος για τη μεγάλη περιπέτεια.

Βγαίνω από τα παράθυρα, αλλάζω το κατιτίς του στο BIOS για να ξεκινά ο υπολογιστής από το CD, βάζω το δισκάκι στη θέση του και περιμένω. Σε λίγο τσουπ! η πρώτη οθόνη με το λογότυπο του Ubuntu και κάποιες επιλογές: βοήθεια, γλώσσα, πληκτρολόγιο κ.λπ. Γουάου! Άνεση! Επιλέγω ελληνικά και τρέξιμο του Ubuntu και μετά από καμιά δεκαριά λεπτά [μην ξεχνάμε ότι όλα φορτώνονται στη μνήμη του υπολογιστή, δεν γίνεται εγκατάσταση] έχω μπροστά μου το Ubuntu! Κάνω κάποιες ρυθμίσεις στην ανάλυση της οθόνης για να τα βλέπω καλύτερα, χαζεύω λίγο από δω κι από κει…

Αριστούργημα: ο αγαπημένος μου φυλλομετρητής Firefox έχει ήδη εγκατασταθεί χωρίς να κουνήσω καν το δαχτυλάκι μου. Λες να έχω και σύνδεση στο διαδίκτυο; Διότι ακόμα και το λειτουργικό της… μικρομαλάκως [αυτή δεν είναι η ακριβής μετάφραση;] θέλει ένα σωρό ρυθμίσεις. Ubuntu! κυρίες και κύριοι! Τα είχε κάνει όλα μόνο του. Σουλατσάρω λίγο στο ίντερνετ, χαζεύω και τα υπόλοιπα προγράμματα που έχουν ήδη εγκατασταθεί [το OpenOffice, για παράδειγμα, εφάμιλλο του Γραφείου της μ.μ-ως, και διάφορα άλλα προγράμματα, μέχρι και παιχνίδια], όταν, αίφνης, παρατηρώ στην επιφάνεια εργασίας ένα εικονίδιο με τον χαρακτηριστικό τίτλο install.

Καιρός για μόνιμη εγκατάσταση στον σκληρό…

Από δω και πέρα τα πράγματα ζορίζουν ελαφρώς. Κυρίως λόγω αυτού που ονομάζεται κατάτμηση ή καταμέριση [partition]. Παρότι την τελευταία φορά που είχα φορμάρει το δίσκο είχα αφήσει και ένα partition δια παν ενδεχόμενον [Linux] το Ubuntu επιμένει να κάνει κάποιες κατατμήσεις όπου αυτό θέλει. Έχουμε κάτι καυγάδες «μπροστά» αυτό «πίσω» εγώ, καναδυό κολλήματα του υπολογιστή, και άλλα τόσα φορτώματα από το δίσκο [κοινώς δεκαπεντάλεπτα και νεύρα].

Τελικά, αποφασίζω να το αφήσω να κάνει ό,τι θέλει. Γίνεται η εγκατάσταση, λοιπόν, που διαρκεί όσο και η εγκατάσταση των παραθυριών -στο περίπου-, μόνον που εδώ εγκαθίστανται και ένα σωρό άλλα προγράμματα που εκεί θέλουν CD μέσα CD έξω και πάει λέγοντας. Και βρίσκομαι επιτέλους στο Ubuntu.

Να μην κάνουμε και μια αναβάθμιση στο λογισμικό; Το Ubuntu λέει ότι, ιδία πρωτοβουλία, ότι πρέπει να κάνει καμιά 40 ενημερώσεις, γύρω στα 90 ΜΒ. No problem! Η βροχή έχει κοπάσει, το ματς που πήγαινε για αναβολή αρχίζει όπου να ‘ναι, ας κάνει και ο υπολογιστής τη δουλειά του.

Όταν επιστρέφω στο ημίχρονο όλα έχουν αναβαθμιστεί. Καιρός για επανεκκίνηση. Why not?

Επανεκκίνηση και πρόβλημα. Το Ubuntu ζητά συνέχεια [άλλη μανία αυτή του Linux] όνομα χρήστη και κωδικό πρόσβασης [ευτυχώς είχα τη φαεινή ιδέα και έδωσα μόλις δύο ψηφία…]. Τα δίνω σωστά, τα ξαναζητάει. Ξανά και ξανά. Και πάντα βγάζει ένα μήνυμα ότι δεν υπάρχει χώρος εγγραφής ή κάτι τέτοιο. Το οποίο σημαίνει, όπως διαπίστωσα, στην επόμενη εγκατάσταση, αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι αυτό φταίει, το Ubuntu έκανε ό,τι ήθελε με τις partition μόνο που δεν τήρησε τις προδιαγραφές που το ίδιο τόνιζε στο σχετικό μήνυμα: άφησε για το root 2ΜΒ τα οποία μετά τις αναβαθμίσεις αποδείχτηκαν λίγα – ή τουλάχιστον αυτό υποψιάζομαι. Νέα εγκατάσταση, αφού αυτή τη φορά ανακατέψω εγώ την τράπουλα με τις partition -περίπου στην τύχη-, καιρός για το δεύτερο ημίχρονο. Η εθνικάρα κερδίζει ήδη με εκείνο το εκπληκτικό γκόλ του Κατσουράνη…

Τέλος καλό, όλα καλά…

Το Ubuntu εγκαθίσταται, αναβαθμίζει τα διάφορα προγράμματα, επανεκκινά.

Καιρός για τις πρώτες εντυπώσεις: Θετικότατες!

Το Ubuntu είναι:

  • Δωρεάν.
  • Αναβαθμίζεται κάθε έξι μήνες.
  • Είναι, όπως όλες οι διανομές Linux, ασφαλέστατο και σταθερότατο.
  • Συνοδεύεται από εξαιρετικά προγράμματα επίσης δωρεάν. Σε σχέση με τα παραθύρια της μ.μ-ως δεν πρόκειται να σας λείψει τίποτα.

Από την άλλη πλευρά:

  • Το πρόβλημα [μου] με τις partition ίσως και να είναι μόνον δικό μου πρόβλημα. Σπουδαία δουλειά είναι να βγάλουν ένα μηνυματάκι ότι θα γίνουν κάποιες partition στο τάδε σημείο, «συμφωνείτε ή όχι»; Κι αυτές να γίνουν σωστά. Προφανώς οι προγραμματιστές τα ξέρουν. Αλλά οι υπόλοιποι; Είναι σαν να διαβάζεις εγχειρίδιο χρήσης ηλεκτρονικής συσκευής γραμμένο από τους μηχανικούς που την κατασκεύασαν – κι αυτό συμβαίνει καθημερινά. Δεν είναι μόνον ότι εγώ, όπως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, δεν Read the Fucking Manual [RTFM], κάτι φταίει και με όλους αυτούς που θεωρούν τα γνωστά σ’ αυτούς γνωστά σε όλους.
  • Ακόμη ένα προβληματάκι υπάρχει με την ανάλυση της οθόνης. Αναλύσεις που στα παραθύρια είναι δεδομένες εδώ περιορίζονται σε ρυθμό ανανέωσης 60 khz. Σε πέντε λεπτά, από το τρεμοπαίξιμο της οθόνης, νομίζεις ότι… βουλιάζει το πλοίο. Προφανώς αλλάζεις ανάλυση… Μάλλον κάπου υπάρχουν κάποιοι drivers…
  • Και το χειρότερο όλων: οι -ελληνικές- γραμματοσειρές. Προφανώς κάπου υπάρχουν καλύτερες, αλλά δεν τις ανακάλυψα ακόμη…

Τελικό συμπέρασμα:

Αξίζει τον κόπο η ενασχόληση με το Ubuntu; Ναι, και με το παραπάνω. Μπορείτε -μπορούμε- να το χρησιμοποιούμε για τις περιηγήσεις μας στο διαδίκτυο. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα παραθύρια. Αυτό το post γράφεται μέσω του Ubuntu, και όλα είναι τα ίδια. Εκτός από τις γραμματοσειρές. Αλλά είπαμε, αυτό το πρόβλημα κάπως λύνεται.

Μπορούμε να το χρησιμοποιούμε και για να γράφουμε κείμενα, να ακούμε μουσική, να βλέπουμε ταινίες.

Αξίζει τον κόπο να εγκαταλείψουμε άπαξ δια παντός τα παραθύρια; Negative!

Προσωπικά έχω ένα σωρό προγράμματα -εγκυκλοπαίδειες και λεξικά, κυρίως- που δεν δουλεύουν στο Linux και μου είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα. Όλα τα υπόλοιπα -κείμενα [στο word], ιστοσελίδες αποθηκευμένες στο δίσκο μου, pdf αρχεία- δουλεύουν άριστα στο Ubuntu.

Η μόνη λύση είναι ο διχασμός της κομπιουτερικής προσωπικότητάς μου. Και παραθύρια και Ubuntu. Αν μη τι άλλο ως φόρο τιμής σε όλους εκείνους που -πέρα από τις επιμέρους κριτικές- προσφέρουν εθελοντικά για να κάνουν τούτο τον κόσμο μη ανταλλάξιμο με χρήμα.

Ubuntu, αδέλφια!

Ανθρωπιά προς τους άλλους!

Είμαι ό,τι είμαι επειδή όλοι είμαστε αυτό που είμαστε!

Κατηγορίες:Χωρίς κατηγορία Ετικέτες: