Όχι πια άρτο, μόνο θεάματα!

Επειδή ο Κάρολος Πολσεμάνογλου ζει και συγγράφει στον… πυθεϊκό Βορρά, μπορεί και βλέπει μερικά [τι μερικά, δηλαδή…] πράγματα πολύ πιο καθαρά από τους… καλλυμαυχιφέροντες Εψιλονιανούς αριστερούς [της τε συστημικής και αντισυστημικής… Δεξιάς] της παρούσης ενδοχώρας.

Και επειδή πολλά από αυτά που αναφέρει στο ποστάκιόν του [αλλά και άλλα] απασχολούν και το δικό μου ακατοίκητο εδώ και εβδομάδες, πλην όμως λόγω της καταθλίψεως η οποία με έχει κατακυριεύσει [βγαίνω αραιά και πού και μόνον αργά το βράδυ για να προμηθευτώ τα δέοντα και για να παρατηρήσω τον έναστρο ουρανό – μήπως κι έρχεται ο… Μαρμαρωμένος Βασιλιάς], παραθέτω ως έχει -δηλαδή, ανέπαφον, ως παρθενικόν υμένα κόρης της καθ’ ημάς Δύσεως- το ποστάκιόν του Όχι πια άρτο, μόνο θεάματα!

Το οποίον ποστάκιον έμελλε να είναι και το τελευταίο και έσχατο αυτού του ιστολογίου.

Οι καιροί και ο κόσμος αλλάζουν δραματικά γύρω μας, δίχως να κοιτάζουν τη δική μας μελαγχολία, που θα ‘λεγε κι ο ποιητής.

Κι επειδή στο μέλλον που μας ετοιμάζουν [αν δεν βρισκόμαστε ήδη εκεί…] η απάντηση δεν βρίσκεται ούτε στις τρύπιες καρέκλες των κομμάτων ούτε σ’ εκείνες των [παρα]θρησκευτικών «αιρέσεων», που θα ‘λεγε κι ο άλλος -ο παρ’ ολίγον- ποιητής…

Έχετε γεια βρυσούλες, κάμποι, βουνά, ραχούλες!

Ήγουν:

Γεια σ’ κι χιριτίματα κι του χρον’ καλύτιρα!

Όσοι ψάχνετε αυτά που ψάχνω θα με βρείτε. Εδώ, εκεί, παραδίπλα. Μόνον που αυτή τη φορά θα φοράω κι εγώ μια «διαδικτυακή» κουκούλα…

Όσοι σε ακίνδυνους καιρούς δεν κρύφτηκαν
έχουν κάθε λόγο να το κάνουν σε καιρούς επικίνδυνους.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους και εις το επανιδείν!

ΥΓ1. Ζητώ συγνώμην από τους «γνωστούς» μεροκαματιάρηδες. Θα πρέπει να παιδευτούν λίγο παραπάνω…

ΥΓ2. Από τούδε και στο εξής σχόλια γιοκ σ’ αυτό το ιστολόγιο. Ας είναι ελαφρά τα pixel που θα το σκεπάσουν. Όχι, δεν πρόκειται να το σβήσω. Εδώ θα μείνει – στον αιώνα τον άπαντα. ¡Hasta la victoria siempre!

Ακολουθεί το κείμενο του Καρόλου:

Σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά περισσότερο στον ομφαλό του σύμπαντος λόγω των εγγενών στρεβλώσεων της Ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι της μεσαίας τάξης, διαπιστώνουν ότι βρίσκονται σε μία άουτομπαν προς την μετατροπή τους σε μεσαιωνικούς δουλοπάροικους ή Ρωμαίους πληβείους.

Αυτή η διαδικασία οφείλεται στην κρίση που έχει δημιουργήσει η ίδια η φύση του καπιταλισμού, που ταυτίζεται με αυτή μιας εντυπωσιακής σαπουνόφουσκας. Φουσκώνει, φουσκώνει, φουσκώνει, σκάει, ένδεια και δυστυχία σε εκατομμύρια και φτου κι απ την αρχή φουσκώνει νέα φούσκα γυαλιστερή, ελπιδοφόρα και ατρόμητη.

Στην όλη διαδικασία του φαύλου κύκλου βοηθάει το γεγονός ότι η οικονομία καζίνο των παραγώγων και όχι η πραγματική οικονομία της παραγωγής, έχει αυτή την στιγμή το πάνω χέρι.

Επίσης η παγκοσμιοποίηση έχει βάλει το χεράκι της στην δυνητική εργασιακή Κινεζοποίηση του συνόλου της μεσαίας τάξης. Όπως είναι γνωστό από την φυσική του δημοτικού, σε συγκοινωνούντα δοχεία δεν είναι δυνατόν να παρατηρούνται διαφορετικές στάθμες του περιεχόμενου υγρού. Και αν υπάρχει διαφορά στάθμης εξισορροπείται. Συνεπώς η μεσαία τάξη του ανεπτυγμένου κόσμου, μόνο μείωση του βιοτικού της επιπέδου μπορεί να περιμένει και τίποτε άλλο.

Για να μην φωνάζει όμως το θύμα, είναι απαραίτητη η νάρκωση του και στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, αυτή επιτυγχάνεται μέσω των ΜΜΕ και των παντός είδους θεαμάτων. Έτσι παράλληλα με την πρώτη νίκη της Ελλάδας στην τελική φάση Μουντιάλ περνάνε κάτι απίστευτα μέτρα, που φαντάζομαι αν περνάγανε χειμώνα χωρίς μουντιάλ θα προξενούσαν πολύ μεγαλύτερη δυσφορία. (Αν και για την φραπεδοφάρα μας δεν παίρνω όρκο).

Όμως τι γίνεται αν μια υποψήφια προς κινεζοποίηση χώρα δεν συμμετέχει στο Μουντιάλ; Σαν την Σουηδία π.χ. που το ταλέντο του Ιμπραήμοβιτς δεν έφτασε για να προσπεράσει την Δανία και την Πορτογαλία;

Ε, τότε ρίχνεις τους γάμους της πριγκηπίσσης Βικτορίας (με το θρυλικό σαγόνι – αξίνα) με την βλαχάρα τον γυμναστή της και μεταδίδεις με τις ώρες μέχρι και το τι σόι γέμιση θα έχουν τα επιδόρπια των καλεσμένων.

Φρίκη, φρίκη ανείπωτη δι έναν ευαίσθητον θολοκουλτουριάρην σαν εμένα. Μιλάμε πέρα από το τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που κόντεψε να με τεζάρει, ήταν το μέηλ που έλαβα από την Σουηδική κρατική τηλεόραση ώστε να μου το υπενθυμίσουν, μη τυχόν και χάσω το μέγα γεγονός!

Δε λέω, οι Μπερναντότ είναι και δημοφιλείς και έχουν χειριστεί το θέμα καλά, γι αυτό άλλωστε διατηρούν τον θρόνο τους, αλλά έλεος βρε παιδί μου. Συντάσσομαι με τον Lars Ohly τον αρχηγό του αριστερού κόμματος που δήλωσε ότι δεν πατάει στον γάμο. Πα πα πα…

Λοιπόν, πάρτε το χαμπάρι. Άρτος τέλος, μόνο θεάματα.

Μην λησμονήσετε να πάρετε ένα iPad πριν τα εισοδήματα σας φτάσουν το επίπεδο των δύσμοιρων σκλάβων που τα συναρμολογούν.

Σε ζωντανή μετάδοση περήφανα αράουτ, ή κοινωνικές εκδηλώσεις γκλαμουράτων κουράδων τυλιγμένων με χρυσόχαρτο.