Θυμάστε τις «δηλώσεις» του Χένρυ Κίσσινγκερ και τα πρόσφατα «αποσπάσματα» από το «βιβλίο» της Θ. Δραγώνα; Ε, θαυμάστε τώρα και τα όσα «έγραφε» ο Κ. Σημίτης το 1992…

Είπα να απεργήσω σήμερα, αλλά ο δαίμων του διαδικτύου δεν με αφήνει σε ησυχία…

Προ ολίγου διάβασα στο antinews [Κι όμως, ο Γιώργος ακολουθεί τον δρόμο που άνοιξε ο Σημίτης] τα εξής:

Το έτος 1992, ο κ. Σημίτης έγραψε και κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο “Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Ελληνική πολιτική”. Στην πρώτη έκδοση και στη σελίδα 75, διαβάζουμε τις θέσεις του κ. Σημίτη ως προς την ιδέα του Έθνους και ως προς την Ελληνική Χριστιανική παράδοση. Παραθέτουμε τη σχετική παράγραφο κατά γράμμα

«Η πολιτική μας είναι να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο την αδιαφορία απέναντι σε εξελίξεις με ιδεολογικό προσανατολισμό, μια χωρίς απήχηση ελληνική χριστιανική παράδοση. Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μία σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα.»

Κωνσταντίνος Σημίτης

Μετέπειτα Πρωθυπουργός της Ελλάδος

Δεν χρειάζεται να έχει θητεύσει κανείς σε [φαιοκόκκινη] σχολή προπαγάνδας για να υποψιαστεί ότι το τσιτάτον είναι μούφα.

Κατ’ αρχάς, ο τίτλος του βιβλίου ήταν Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Ελληνική Στρατηγική; και ουχί Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Ελληνική Πολιτική.

Κατά δεύτερον, τα έγραψε πράγματι όλα αυτά ο τέως πρωθυπουργός; Δεν έχω διαβάσει Κ. Σημίτη (πολυγραφότατος!), οπότε ανέτρεξα στο διαδίκτυο. [Για τα περί πρώτης έκδοσης του βιβλίου, παρακάτω].

Ω, ναι! Τα έχει «γράψει»! Το τσιτάτον αναπαράγεται σε ουκ ολίγα ιστολόγια και ιστότοπους.

Σε ένα απ’ αυτά [επιλεγμένο σχεδόν στην τύχη, απ’ όπου ίσως έγινε κι η κοπυπαστάδα του antinews, τα δύο κείμενα ταιριάζουν «κατά γράμμα»], διαβάζουμε – μεταξύ άλλων [το τσιτάτον υπογραμμισμένο στο πρωτότυπο]:

Το έτος 1992, ο κ. Σημίτης έγραψε και κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο «Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Ελληνική πολιτική». Στην πρώτη έκδοση και στη σελίδα 75, διαβάζουμε τις θέσεις του κ. Σημίτη ως προς την ιδέα του Έθνους και ως προς την Ελληνική Χριστιανική παράδοση. Παραθέτουμε τη σχετική παράγραφο κατά γράμμα : Η πολιτική μας είναι να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την αδιαφορία απέναντι σε εξελίξεις με ιδεολογικό προσανατολισμό. Μια χωρίς απήχηση Ελληνική Χριστιανική παράδοση. Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη Χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μια σύγχρονη παρουσία που πρέπει να έχει η Ελλάδα. Το ως άνω κείμενο εξαφανίσθηκε από την έκδοση του βιβλίου, όταν ο κ. Σημίτης έγινε πρωθυπουργός.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι και πάλι λάθος. Δεύτερη έκδοση του βιβλίου δεν έγινε ποτέ, απ’  όσο μπόρεσα να διαπιστώσω ψάχνοντας στο διαδίκτυο. Και η πρώτη έκδοση του 1992 είναι εξαντλημένη. Άρα κανένα κείμενο δεν «εξαφανίσθηκε από την έκδοση του βιβλίου».

Τώρα, αν είχαμε το βιβλίο τι ακριβώς θα διαβάζαμε στη σελίδα 75;

Καλό ερώτημα. Μόνον που δεν μπόρεσα να βρω το βιβλίο.

Αυτό που βρήκα είναι κάτι «παρόμοιο». Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κ. Σημίτη που αναδημοσιεύτηκε στο βιβλίο για τη Νεολληνική Γλώσσα της Γ΄ Γυμνασίου [το θυμάστε;]. Την πιο παλιά -φωτογραφική- παρουσίαση της σελίδας 65 του βιβλίου τη βρήκα στο κείμενο Νέα Δημοκρατία και Ελληνική Παιδεία του Χρήστου Χαρίτου μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ. [18 Φεβρουαρίου 2007].

Επειδή η εικόνα δεν είναι υψηλής ανάλυσης, ιδού και το σχετικό κείμενο [από την Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα] [οι υπογραμμίσεις δικές μου]:

Κείμενο 2 – [Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνική ταυτότητα]

Η εξέλιξη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν μάλιστα τελικός στόχος είναι η δημιουργία μιας Συνομοσπονδίας, προκαλεί το φόβο μήπως οδηγήσει στην απώλεια των εθνικών μας ιδιαιτεροτήτων, της ταυτότητάς μας. Οι κίνδυνοι για την ταυτότητά μας δεν προέρχονται από τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η επέκταση της αγοράς, η ανάπτυξη των επικοινωνιών, η διασύνδεση των τοπικών κοινωνιών με τον περιβάλλοντα διεθνή χώρο έχει οδηγήσει τόσο στην τυποποίηση των πολιτιστικών προϊόντων, όσο και στην απόλυτα ελεύθερη διακίνησή τους πέρα από τα εθνικά σύνορα. Είμαστε όλοι εκτεθειμένοι σε αληθινό βομβαρδισμό πολιτιστικών προϊόντων που διαμορφώνονται σύμφωνα με τη διεθνή διαφημιστική προβολή. Τα κράτη-έθνη δεν ανέκοψαν, αλλά αδιαφόρησαν γι’ αυτή την εξέλιξη. Η Ελλάδα την ενίσχυσε μάλιστα έμμεσα με ιδεολογικό προσανατολισμό σε μια διαστρεβλωμένη και γι’ αυτό χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση και με αδιαφορία προς τον παραδοσιακό λαϊκό πολιτισμό.

Η αντιμετώπιση αυτής της εξέλιξης δεν πραγματοποιείται με προσήλωση στις εθνικές, θρησκευτικές ή άλλες ιδιαιτερότητες που δήθεν κινδυνεύουν και με άρνηση της συμμετοχής στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Χρειάζεται να δώσουμε μέσα από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις στην πολιτιστική μας ζωή μια διαφορετική διάσταση και δυναμική. Η ιδιαιτερότητά μας και οι παραδόσεις μας θα αποκτήσουν τη δυνατότητα αντίστασης και θα κρατηθούν ζωντανές, εφόσον αποτελέσουν για μας και για τους άλλους δημιουργικό στοιχείο, εφόσον συνδεθούν με τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης πέρα από τα σύνορα. Η συμμετοχή μας στην αναζήτηση νέων ιδεών και νέων τρόπων έκφρασης θα ισχυροποιήσει και θα εμπλουτίσει την ταυτότητά μας. Η δύναμή μας θα προέλθει όχι από τα τείχη που θα ορθώσουμε γύρω από τη χώρα, αλλά από την ικανότητά μας να κάνουμε τη δική μας προσφορά πηγή έμπνευσης. Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις δεν οδηγούν στην «κόλαση του πολιτισμού». Εξασφαλίζουν, απέναντι στην καταθλιπτική ομοιομορφία που επιβάλλουν οι δυνάμεις της αγοράς, τη δυνατότητα υπεράσπισης της διαφορετικότητας των λαών. Εξασφαλίζουν επίσης τη συνεργασία στη συνέχιση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής παράδοσης που πηγάζει από την αρχαία Ελλάδα, που διαμόρφωσε τη σύγχρονη Ευρώπη, και ανήκει σε κάθε έθνος χωριστά, και ταυτόχρονα σε όλα μαζί.

Κώστας Σημίτης, Εθνικιστικός λαϊκισμός ή εθνική στρατηγική;, εκδ. Γνώση, 1992

Ερωτήσεις κατανόησης 1. Στη σύγχρονη εποχή ο κίνδυνος να χάσουν τα έθνη την ιδιαίτερη πολιτιστική τους ταυτότητα είναι πραγματικός ή φανταστικός; Από πού προέρχεται ένας τέτοιος κίνδυνος; 2. Μπορείτε να αναφέρετε μερικά παραδείγματα από τη δική σας εμπειρία που να δείχνουν την τάση πολιτισμικής ομογενοποίησης των σύγχρονων κοινωνιών; (Σκεφτείτε π.χ. τους τομείς της διατροφής, της τέχνης, της ενδυμασίας, του τρόπου ζωής κ.λπ.) 3. Με ποιον τρόπο, σύμφωνα με το κείμενο, μπορεί η Ελλάδα να κρατήσει ζωντανή την ιδιαίτερη πολιτιστική της ταυτότητα;

Προφανώς ο -άγνωστος- συντάκτης του τσιτάτου-μούφα, πήρε τα υπογραμμισμένα σημεία από το κείμενο του Σημίτη, άφησε την φαντασία του ολοκληρωτικά ελεύθερη κι έπλασε [«κατά γράμμα»] το… αντεθνικό και… αντιχριστιανικό σάλπισμα του τέως πρωθυπουργού…

Και στα επόμενα! Και στα επόμενα!

ΥΓ. Παρατηρήσεις του στυλ «ναι, δεν τα είπε έτσι ο Σημίτης, αλλά θα μπορούσε και να τα είχε πει», επιστρέφονται ως απαράδεκτες.